Story: ഭഗ്നാവശേഷം

വസുമതിയേടത്തി കണ്ണാടി നോക്കാറേയില്ല. വർഷങ്ങളായി അവരത് നിർത്തിയിട്ട്. കുളി കഴിഞ്ഞ് തള്ളവിരൽ പിന്നിലേയ്ക്ക് അല്പം മടക്കി തലമുടി കൃത്യമായി വകഞ്ഞിടാൻ അവർക്കറിയാം. പെട്ടിയുടെ അകത്തെ കള്ളിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന സ്പോ‍ഞ്ചുപൊട്ട് നെറ്റിയിൽ പുരികങ്ങളുടെ നേരെ മുകളിൽ തൊടുന്നത് കണ്ണാടി ഇല്ലാതെ തന്നെയാണ്. ഇത്രയും കൊണ്ട് ഒരുക്കവും കഴിഞ്ഞു.

ഭൂലോകത്ത് പെണ്ണായി പിറന്നവരിൽ സ്വന്തം മുഖം കണ്ണാടിയിൽ കാണാനിഷ്ടപ്പെടാത്തവരായി ആരെങ്കിലും കാണുമോ? കണ്ണാടി ആദ്യമായെൻ ബാഹ്യരൂപം സ്വന്തമാക്കി… എന്നാണ് ഗാനം പോലും. തന്‍റെ മുഖം കണ്ണാടിയിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്നതു നോക്കി തീർച്ചയായും ഒരു കാലത്ത് വസുമതി ഏടത്തി മന്ദഹസിച്ചിരുന്നു. നല്ല പ്രായം കഴിഞ്ഞു പോയി എന്നതു കൊണ്ടല്ല അവർ കണ്ണാടികളെ എന്നെന്നേക്കുമായി ഉപേക്ഷിച്ചത്. മറിച്ച് അവ അവരോട് ചോദ്യം ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ്. കണ്ണാടികൾ അവരോട് ആദ്യകാല രൂപമാണ് ചോദിക്കുന്നത്. നീതിയുടെ പര്യായമായി മാറിയ ജഡ്ജിയുടെ കുപ്പായത്തിനുള്ളിൽ നിന്നും അതെങ്ങനെയുണ്ടാക്കാനാണ്? ആ വ്യക്തി പ്രഭാവമല്ലാതെ അവരുടെ സൗന്ദര്യം മാത്രം ആരെങ്കിലും അല്ലെങ്കിൽത്തന്നെ നോക്കുമോ? കാലത്തിന്‍റെ എഴുത്തുകുത്തുകൾ ചുളിവുകളുടെ രൂപത്തിൽ ആ മുഖത്ത് ഇനിയും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം.

അവരെത്രയോ ഉയരെയാണ്. ചിന്തകളിലും പെരുമാറ്റത്തിലും സ്വരത്തിൽ പോലും ഔന്നത്യം പുലർത്തുമ്പോൾ ആരാധനയോടെയല്ലാതെ എങ്ങനെ കാണും അവരെ?

വസുമതിയേടത്തിക്ക് അന്ന് നല്ല തിരക്കായിരുന്നു. ഒരു യുവതി കത്തിക്കരിഞ്ഞ് കൊല്ലപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു സ്ത്രീധനപീഡന ബലിയർപ്പണത്തിന്‍റെ ദാരുണമായ കഥനം. ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ കാലത്തെ അതിജീവിക്കുന്നവയാണെന്നാണ് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നത്.

വസുമതിയേടത്തി അതേക്കുറിച്ച് ഒന്നും തന്നെ പ്രതികരിച്ചില്ല എന്നതാണ് ഏറ്റവും സങ്കടകരം. സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് പോലീസന്വേഷണം നടത്താതിരിക്കാനും, വാർത്തകൾ ഒളിപ്പിക്കുന്നതിനും പ്രതികളായ ഭർതൃമാതാവിനേയും പിതാവിനേയും മറച്ചു വയ്ക്കുന്നതിനുമായി ദിവസം മുഴുവൻ ഫോണ് ചെയ്യുകയായിരുന്നവർ.

സ്വധീനം തന്നെയാണ്. തെളിവ് നശിപ്പിച്ച് ഒളിവിൽ പോയി എന്ന വാർത്ത തെറ്റാണെന്ന് അടുത്ത ദിവസം പത്രങ്ങൾ പറഞ്ഞു. തീ കൊളുത്തി കൊന്നവരെ സംരക്ഷിക്കാൻ തനിക്കുള്ള മുഴുവൻ സ്വാധീനവും ജീവിതത്തിലാദ്യമായി വസുമതിയേടത്തി ഉപയോഗിച്ചു. പത്രങ്ങൾ, പോലീസ്, ഡോക്ടർ, ഭരണരംഗം ഇങ്ങനെയെല്ലായിടത്തും അവർക്ക് പിടിപാടുണ്ട്.

സ്ത്രീകളുടെ നേരെയുണ്ടാകുന്ന ഏതൊരാക്രമണത്തെയും നഖശിഖാന്തമെതിർക്കുന്ന വസുമതിയേടത്തി ഇത്തവണ ഈ നിഷ്ഠൂരകൃത്യം ചെയ്തവരെ സഹായിക്കുവാൻ മുതിരുന്നതെന്താണെന്ന് ചിന്തിക്കാത്തതായി ആരും ഇല്ല.

കൊല്ലപ്പെട്ട യുവതിക്ക് 25 വയസ്സ് പ്രായം. വിവാഹിത, വീട്ടമ്മ. ഭർത്താവിന് ജോലിയൊന്നുമില്ല. അവശരായ ഭർതൃമാതാവും പിതാവും. ഇത്തരമൊരു വീട്ടിൽ വഴക്കുകൾ സ്വാഭാവികമായിരിക്കുമെന്ന് ആരും പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ? ഭർത്താവിന്‍റെ ജ്യേഷ്ഠനാണ് വീട്ടുചെലവുകൾ നോക്കുന്നത്. തുച്ഛമായ വരുമാനം കൊണ്ട് രണ്ടുപ്പേരുള്ള കുടുംബം തന്നെ കഴിയാന് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. അപ്പോഴാണ് അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും അനിയനും ഭാര്യയ്ക്കുമൊക്കെ ചെലവിനു കൊടുക്കുന്നത്. മരുമോൾ തുന്നൽപ്പണിക്ക് ഏറെ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ലഭിച്ചില്ല. ജീവിതം മടുത്തപ്പോൾ അവൾ കീടനാശിനിക്കുപ്പിയുടെ സഹായം തേടി. ആദ്യം വിഷം കഴിച്ച ശേഷം ദേഹത്ത് മണ്ണെണ്ണയൊഴിച്ച് തീ കൊളുത്തി, അവൾ ചാരമായി മാറി.

നോട്ടുകളിൽ ഗാന്ധിജിയുടെ ചിത്രം കാണുമ്പോൾ പോലും പോലീസുകാർ ബഹുമാനം കൊണ്ട് ശിരസ് നമിച്ചു പോകും. സംഭവത്തെപ്പറ്റി പത്രങ്ങളിൽ പിന്നീട് ഒരു റിപ്പോർട്ടു പോലും വന്നില്ല. അല്ലെങ്കിൽ വരുത്തിയില്ല.

അവളുടെ ഹൃദയം തകർന്ന മാതാപിതാക്കൾ എത്തി. അവരും അമ്മായി അച്ഛനമ്മമാരും ചേർന്ന് എല്ലാവരും കൂടെ പൊട്ടിപ്പൊട്ടി കരഞ്ഞു. അനാഥനായ അവളുടെ കു‍ഞ്ഞിനുമേലും അശ്രുപൂക്കൾ അടർന്നു വീണു. ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ വിഭാര്യനായിത്തീർന്ന അവളുടെ ഭർത്താവിനെ കാണുമ്പോൾ ആരുടെയും കരളലി‍ഞ്ഞു പോകും. താമസിയാതെ മറ്റൊരു വിവാഹം കഴിക്കണമെന്ന് എല്ലാവരും ഉപദേശിച്ചു. എല്ലാ രണ്ടാനമ്മമാരും ചീത്തയായിരിക്കയൊന്നുമില്ല. അയാൾക്ക് ഭാര്യയുടെ ആവശ്യമില്ലെങ്കിലും കുഞ്ഞിന് അമ്മയുടെ ആവശ്യമുണ്ടല്ലോ?

അത് പരിഗണിക്കണ്ടേ?

അങ്ങനെ മാലോകരുടെ ഇച്ഛപ്രകാരം മാത്രമാണ് രണ്ടാം വിവാഹം നടന്നത്. അന്ന് വസുമതിയേടത്തിയുടെ വകയായി ഏവർക്കും മിഠായിവിതരണം ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കും കിട്ടി ഒരെണ്ണം. കാരണം അവരുടെ കുഞ്ഞാങ്ങളയുടെ കല്യാണമല്ലേ? ഇത്തരം നാണയങ്ങളുടെ മറുവശം കാണണമെങ്കിൽ വസുമതിയേടത്തിയെപ്പോലെ ബുദ്ധിയും വിവരവും ചിന്താശേഷിയും ഉണ്ടായിരിക്കണം.

ഞാൻ മരിക്കും. എന്നാലും നിങ്ങളെ ഒറ്റയൊരെണ്ണത്തിനെ വെറുതെ വിടില്ല ഞാൻ. ഈ നാട്ടിൽ സത്യത്തിനും നീതിക്കും ഇപ്പോഴും വിലയുണ്ട്. മരിക്കുന്നവർക്ക് വെറുതെയങ്ങ് മരിച്ചാൽ മതി. ബാക്കിയുള്ളവർ എന്തൊക്കെ സഹിക്കണം? ഈ കുരുന്നുകുട്ടിയുടെ കാര്യമോ?

കണ്ടുമറന്ന ഒരു സീരിയൽ രംഗം എനിക്കോർമ്മ വരുന്നു. ഉറക്കമില്ലായ്മയെപ്പറ്റിയായിരുന്നത്.

ഉറങ്ങാതെ എന്തു ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടു കിടക്കുന്നു?

ഒന്നുമില്ല.

എന്തെങ്കിലും വിഷമതകളുണ്ടോ?

ഇല്ലേയില്ല.

ഭർത്താവിൽ നിന്നെന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട്?

ഒരിക്കലുമില്ല.

എന്തെങ്കിലും കാര്യം മനസ്സിനെ അലട്ടുന്നുണ്ടോ? ഉറക്കം മാത്രമില്ലെന്നോ?

ജീവിതത്തിൽ യാതൊരുവിധ വിഷമതകളും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടും ഒരു വ്യക്തിക്ക് ഉറക്കം കിട്ടുന്നില്ല. ഭർത്താവിൽ നിന്ന്, കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് ഈ ലോകത്തിൽ നിന്നു തന്നെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുകളും അനുഭവിക്കുന്നുമില്ല. എന്നിട്ടും ഉറക്കമില്ല. പെണ്ണിന് ഉറക്കമില്ലായ്മയുണ്ടല്ലോ ചികിത്സിക്കണമെന്ന് അവളുടെ അമ്മ അമ്മായിയമ്മയോട് ഒരു തവണ ആവശ്യപ്പെട്ടതാണ്. നോട്ടും എണ്ണിക്കൊടുത്തു. രാത്രി ഉറക്കമില്ലെങ്കിൽ പകലുറങ്ങിക്കോളും. കുറച്ചുനേരമെങ്കിലും. അവളെ അമ്മ വീട്ടിലേക്കു കൊണ്ടുപോയാൽ പണിയൊക്കെ ആരുചെയ്യും. ഭയങ്കര കൗശലക്കാരി തന്നെ.

എല്ലാ പണികളും അവൾ ഒറ്റയ്ക്കാണ് ചെയ്യുന്നത്. അമ്മായിയമ്മ ജ്യേഷ്ഠത്തിയെ കൈവെള്ളയിലാണ് കൊണ്ടുനടക്കുന്നത്. കെട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന അന്നു മുതൽ അവൾ മാടിനെപ്പോലെ പണിയെടുക്കുന്നതാണ്. പകൽ മുഴുവൻ വീട്ടുപണി. രാത്രി മുഴുവൻ അമ്മായിയമ്മയുടെ കാലുതിരുമ്മൽ. അവളെ ഉറക്കരുതെന്ന ഒറ്റ ഉദ്ദേശ്യമേയുള്ളൂ. എന്താ ചെയ്ക? എന്തൊക്കെ ഭക്ഷണ സാധനങ്ങൾ വീട്ടിലുണ്ടെങ്കിലും അവൾക്ക് പഴങ്കഞ്ഞി മാത്രം മതി. പാല് വീട്ടിലെല്ലാവരും കുടിക്കും. പക്ഷേ അവൾക്കിഷ്ടമല്ല. വസുമതിയേടത്തി ദീർഘനിശൊസമുതിർത്തു.

അവരുടെ വ്യക്തിത്വത്തിന്‍റെ ജ്വാല പകർന്നിരുന്ന ഓജസ് കുറഞ്ഞു. ലക്ഷ്യങ്ങളുടെ ശേഖരം ചികയുമ്പോൾ സ്വാർത്ഥതയുടെ കാഷ്ഠങ്ങൾ, നിങ്ങൾ തന്നെ പറയൂ, വസുമതിയേടത്തി പിന്നെയെങ്ങനെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കും?