അന്യ സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികൾ നിറഞ്ഞ ഒരു നഗര സന്ധ്യയിലെ കാഴ്ചയായിരുന്നു അത്. അച്‌ഛനും അമ്മയും നാലു പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളും ഉൾപ്പെട്ട ഒരു കുടുംബം ബസ് കാത്തു നിൽക്കുകയാണ്. കുസൃതി കാട്ടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ അടക്കിയൊതുക്കി നിർത്താൻ അച്‌ഛൻ കാണിച്ച സൂത്രം എന്തെന്നോ. ചുണ്ടിൽ എരിയുന്ന സിഗററ്റിന്‍റെ പുകച്ചുരുളുകളെ വായിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വയ്‌ക്കും. പിന്നെ അത് അൽപാൽപമായി പല ആകൃതിയിൽ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുഖത്തേക്കും മറ്റും ഊതിക്കൊടുക്കും. നിഷ്കളങ്കമായ ചിരിയോടെ പുകച്ചുരുളുകൾ കൈവെള്ളയിൽ പിടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കുരുന്നുകൾ. അതുകണ്ട് നിൽക്കാൻ കഴിയാത്തതു കൊണ്ട് അയാളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്യരുത്, കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് കേടാണ്, മാത്രമല്ല ഇത് പൊതു സത്യമാണ് എന്ന് സൂചിപ്പിച്ചപ്പോൾ അജ്ഞതയും ലേശം പരിഹാസവും കലർന്ന ഒരു നോട്ടം.

പുകവലിക്കാത്തവരെയും രോഗികളാക്കുന്ന പാസീവ് സ്മോക്കിംഗ് ഇപ്പോഴും ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന വില്ലൻ തന്നെയാണ്. ബസ്സ്റ്റാന്‍റുകളിൽ, തീയറ്ററുകളിൽ, പൊതുശൗചാലയങ്ങളിൽ, നിരത്തുകളിലൊക്കെ പുകവലിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ മുമ്പ് ഇതൊന്നുമായിരുന്നില്ല അവസ്‌ഥ. പുകവലിക്ക് നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാതിരുന്ന സമയത്തും അതിന്‍റെ ദുരിതങ്ങൾ കൂടുതൽ അനുഭവിച്ചിരുന്ന് വലിക്കാത്തവർ തന്നെയായിരുന്നു. സിഗരറ്റ് വിൽക്കാമെങ്കിൽ പുകവലിക്കാനുള്ള സ്വാത്രന്ത്യം ഉണ്ട് എന്ന മട്ടിലൊക്കെയായിരുന്നു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് പൊതു മനോഭാവം. ഇതിനു മാറ്റം വന്നത് 1998 മുതലാണ്. പുകവലി നിരോധന നിയമം പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന ആദ്യ സംസ്ഥാനമാണ് കേരളം. 1999 ലാണ് അത്. അന്ന് അത് സംഭവിക്കാൻ ഇടയാക്കിയത് ഒരു വനിതയാണ്, പ്രൊഫ. മോനമ്മ കോക്കാട്.

“ഔദ്യോഗികാവശ്യത്തിന് ധാരാളം തീവണ്ടി യാത്രകൾ ചെയ്‌തു കൊണ്ടിരുന്ന 1998 കാലയളവിലാണ് ഞാൻ പുകവലിയുടെ ദുരിതം ശരിക്കും അനുഭവിച്ചത്. അന്നൊന്നും തീവണ്ടികളിൽ ലേഡീസ് കമ്പാർട്ടുമെന്‍റുകൾ ഇല്ല. ജനറൽ കമ്പാർട്ടുമെന്‍റുകളിൽ പുകവലിക്കാർ കൂടുതലും. മഴയൊക്കെയുള്ളപ്പോൾ അടച്ചിട്ട കമ്പാർട്ടുമെന്‍റുകളിലെ യാത്ര അസഹനീയമായിരുന്നു. പരാതിപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർക്ക് വലിക്കാനുള്ള അവകാശമുണ്ടെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ശുദ്ധവായു ശ്വസിക്കാനുള്ള അവകാശം പുകവലിക്കാത്തവർക്കുമില്ലേ എന്ന ചിന്ത വന്നത് അപ്പോഴാണ്. അങ്ങനെയാണ് 98 ൽ ഞാൻ കൊടുത്ത പൊതുതാൽപര്യ ഹർജിയിലൂടെ പൊതുസ്ഥലങ്ങളിലും പുകവലി കോടതി നിരോധിച്ചത്. ഇപ്പോൾ പുകവലി വളരെ കുറഞ്ഞു. ഡയറക്‌ട് സ്മോക്കിംഗും പാസീവ് സ്മോക്കിംഗും ഇപ്പോഴും ഉണ്ടാകും. എന്നാലും മുമ്പുണ്ടായിരുന്നത്ര ഭീകരമല്ല.”

പുകവലി ശീലം മാറ്റുക എന്നത് അത്ര എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ലാത്തതിനാലും നിരോധനം ഉള്ളതിനാലും സ്വകാര്യ സ്‌ഥലങ്ങൾ കണ്ടെത്തി വലിക്കും. ഇങ്ങനെ കണ്ടെത്തുന്ന സ്‌ഥലങ്ങളിൽ ചിലത് കാറുകളും ടോയ് ലെറ്റും മറ്റുമാണ്. നഗരത്തിലെ ഒരു പ്രമുഖ വസ്‌ത്രശാലയിലെ കാർ പാർക്കിംഗിൽ ആണ് സംഭവം.

വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത് താക്കോൽ സെക്യൂരിറ്റിയെ ഏൽപിച്ച് ഭാര്യയും ഭർത്താവും ഷോപ്പിംഗിന് കയറി. സാധാരണ ഷോപ്പിംഗിന് പോയാൽ കുറേ സമയം എടുക്കാറുണ്ട്. എന്നാൽ അന്ന് അരമണിക്കൂറിനകം തിരിച്ചു വന്നു. കാർ അപ്പോൾ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. സെക്യൂരിറ്റിക്കാരനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ആരെയോ ഫോണിൽ വിളിച്ചു. അപ്പോൾ തന്നെ കാർ എത്തുകയും ചെയ്‌തു.

आगे की कहानी पढ़ने के लिए सब्सक्राइब करें

ഡിജിറ്റൽ

(1 साल)
USD10
 
സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്യൂ

ഡിജിറ്റൽ + 12 പ്രിൻ്റ് മാഗസിനുകൾ

(1 साल)
USD79
 
സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്യൂ
और कहानियां पढ़ने के लिए क्लिक करें...