കാലം മാറി, സമൂഹം മാറി, അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും മാറി. നേരത്തെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിൽ നിശ്ചിതമായ ചില അകലങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു, ഇപ്പോൾ അങ്ങനെയല്ല. ഇന്നത്തെ കാലഘട്ടത്തിൽ അച്ഛനും മകനും തമ്മിൽ നിറഞ്ഞ സ്നേഹവും സൗഹൃദവുമാണ് കാണുന്നത്.
“ഹായ് അച്ഛാ, ഇന്ന് ഞാൻ കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം പാർട്ടിക്കു പോകും. രാത്രി കുറച്ച് വൈകും. അമ്മയോട് കാര്യം പറഞ്ഞേക്കു” എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിദ്യാർഥി ആയ സണ്ണി വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു. അതിന് അച്ഛന്‍റെ മറുപടി.
“വിഷമിക്കേണ്ട മകനേ, ഞാൻ കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം, നിങ്ങൾ പോയി ആസ്വദിക്കൂ,” എന്നായിരുന്നു. പണ്ടാണെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു സംഭാഷണം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്. ഇന്ന് അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിൽ അത്തരം തുറന്നു പറച്ചിൽ വന്നിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ അവർക്കിടയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ഭയത്തിന്‍റെ അഭേദ്യമായ മതിൽ കാലക്രമേണ ഇടിഞ്ഞു വീണു എന്ന് വേണം പറയാൻ. മുമ്പ് അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള കണ്ണിയായിരുന്നു അമ്മ, എന്നാൽ സംഗതി മാറി. ഇപ്പോൾ സൗഹൃദ ബന്ധം നിലനിർത്താൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. 3-4 ദശാബ്ദങ്ങൾ പിന്നോട്ട് നോക്കിയാൽ അറിയാം, ഒരു സ്വേച്ഛാധിപതിയുടെ റോളിൽ ഒട്ടും കുറവായിരുന്നില്ല പിതാവിന്‍റെ വേഷം. അച്ഛന്‍റെ ഓരോ വാക്കുകളും പരമപ്രധാനമായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വാക്കുകൾ ഒഴിവാക്കാൻ ആർക്കും ധൈര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. മകന്‍റെ ഇഷ്ടവും വിമുഖതയും അറിയാതെ അവൻ തന്‍റെ പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും ഒരു പൈതൃകം പോലെ അവനു കൈമാറുകയായിരുന്നു. പിതാവിന്‍റെ ജന്മിത്വ മനോഭാവം ഒരിക്കലും മകനെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ അനുവദിച്ചില്ല.
വാസ്തവത്തിൽ അന്നൊക്കെ പിതാവ് മകന്‍റെ അവകാശങ്ങൾ തട്ടിയെടുക്കുകയായിരുന്നു. പ്രതികരിക്കാനുള്ള ത്വര മനസ്സിൽ തിളച്ചുമറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും മകൻ ഉള്ളിൽ ശ്വാസം മുട്ടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. കാലം മാറി, തന്‍റെ പ്രതികരണം പ്രതിഷേധത്തിന്‍റെ രൂപത്തിൽ വന്നപ്പോൾ, കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിൽ വിടവ് സൃഷ്ടിക്കാതിരിക്കാൻ, ഒരു പുതിയ സൗഹൃദബന്ധത്തിന് അടിത്തറ പാകാൻ പുതിയ കാലത്തിലെ അച്ഛന്മാർ തയ്യാറായി എന്നതാണ് വാസ്തവം. അങ്ങനെ അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള അകലത്തിന്‍റെ മതിലുകൾ തകർന്നു അത് ന്യായവും ആരോഗ്യകരവുമാണ്. എന്നാൽ ഫ്യൂഡലിസം കുറഞ്ഞു എന്ന് പറയാറായിട്ടില്ല കാരണം ഗ്രാമങ്ങളിലും പട്ടണങ്ങളിലും ഇന്നും സ്ഥിതിയിൽ വലിയ മാറ്റമൊന്നും വന്നിട്ടില്ല.
എന്തായാലും, ബന്ധങ്ങൾ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിൽ മാധ്യമങ്ങൾ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ടെലിവിഷനിൽ കാണിക്കുന്ന പരസ്യങ്ങൾ അച്ഛനും മകളും അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള അടുപ്പം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ഇന്ന് അച്ഛനും മകനും തമ്മിൽ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ അത് സാംസ്കാരിക വ്യത്യാസങ്ങളാണെന്ന് സാമൂഹ്യശാസ്ത്രജ്ഞനായ ശ്യാമ സിംഗ് പറയുന്നു. ഇപ്പോൾ വ്യത്യാസങ്ങൾ വളരെ വേഗത്തിലാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. മുൻ തലമുറകൾ 20 വർഷം കൊണ്ട് മാറുമായിരുന്നു എന്നാൽ ഇപ്പോൾ 5 വർഷം കൊണ്ട് ആ മാറ്റം സംഭവിക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ കുട്ടികൾ സമയത്തിന് മുമ്പ് പക്വത പ്രാപിക്കുകയും സ്വന്തം തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. അച്ഛന് ഇത് അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാത്തിടത്ത് പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. അച്ഛനും മകനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഉണ്ടാകേണ്ട സുതാര്യതയാണ് ഇപ്പോൾ കാണുന്നത്. തൽഫലമായി, മകൻ പിതാവിനോട് കാര്യങ്ങൾ പങ്കിടാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ആശയവിനിമയം
അച്ഛൻ- മകൻ ബന്ധത്തിൽ വന്നിട്ടുള്ള തുറന്നു പറച്ചിൽ ഈ ബന്ധത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തി. മനഃശാസ്ത്രജ്ഞനായ സമീർ മൽഹോത്രയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഒരു പിതാവ് മകനുമായി ഒരു നിശ്ചിത അകലം പാലിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ആദ്യം അവർക്കിടയിൽ ആശയവിനിമയ വിടവ് ഉണ്ടാകുന്നു. മുമ്പ് കൂട്ടുകുടുംബം ഉണ്ടായിരുന്നു, കുട്ടിക്ക് പറയാനുള്ളത് അമ്മയിലൂടെ അച്ഛനെ അറിയിക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ വലിയ മാറ്റം സംഭവിച്ചു, അച്ഛനും മകനും ഒരുമിച്ച് മദ്യപിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇന്ന് കാമുകിയെ കുറിച്ച് അച്ഛനോട് പറയുമ്പോൾ മകൻ മടി കാണിക്കാറില്ല.
സ്വപ്നങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കാൻ
റഷ്യൻ നോവലിസ്റ്റ് തുർഗനേവിന്‍റെ ബെസ്റ്റ് സെല്ലർ പുസ്തകം ‘അച്ഛനും മകനും’ തലമുറകളുടെ പോരാട്ടത്തിന്‍റെ കഥയാണ്. തന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങൾ സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ മകൻ തന്‍റെ നിഴലായിരിക്കണമെന്ന് പിതാവ് എപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം എഴുതുന്നു. ഈ പ്രതീക്ഷ നിറവേറ്റാനുള്ള ആഗ്രഹം മകന് ഒരിക്കലും സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകില്ല. തന്‍റെ ആജ്ഞകൾ അനുസരിക്കണമെന്നും മകൻ തന്‍റെ നിഴലായിരിക്കണമെന്നും പിതാവ് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പിതാവ് തന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങൾ മകന്‍റെ മേൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് സംഘർഷങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത്. എന്നാൽ ഇന്ന് മകന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങൾ സാക്ഷാത്കരിക്കാനുള്ള തിരക്കിലാണ് അച്ഛൻ.
കാലം ഒരുപാട് മാറിയെന്ന് പ്രശസ്ത കുച്ചിപ്പുഡി നർത്തകൻ ജയറാം റാവു പറയുന്നു. മക്കളുടെ സന്തോഷം എന്താണ്, അവർക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത്, ഇക്കാര്യത്തിൽ വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. എന്‍റെ മകൻ പറയുന്നതെല്ലാം ഞാൻ അനുസരിക്കാൻ കാരണം ഇതാണ്. പണ്ട് എനിക്ക് അച്ഛനെ ഭയമായിരുന്നു, എന്നാൽ ഇന്ന് കാലം മാറി. എന്തെങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ അച്ഛൻ എന്നെ തല്ലുമായിരുന്നു, പക്ഷേ എന്‍റെ മകനെ തല്ലുന്നതിനെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. അവന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങൾ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നതിന് ഞാൻ പൂർണമായി പിന്തുണയ്ക്കും. എന്നിരുന്നാലും, ഇപ്പോൾ അച്ഛന്‍റെയും മകന്‍റെയും സ്വപ്നങ്ങളും പോരാട്ടവും ചിന്തയും വ്യത്യസ്തമല്ല.
സ്വാതന്ത്ര്യം മകനെ നശിപ്പിക്കുമെന്നത് വെറും മിഥ്യയാണ്. ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം ബന്ധങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ഉറച്ചുനിൽക്കാനും പിതാവിന്‍റെ വിശ്വാസം മുറുകെ പിടിക്കാനും അവനെ പ്രാപ്തനാക്കുന്നു എന്നതാണ് സത്യം.
