ഹലോ”, ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നതു കേട്ട് മിത ഓടി വന്നു. രഞ്ജനാണ് മറുവശത്ത്.
“ കേൾക്കൂ, ഒരു സന്തോഷവാർത്തയുണ്ട്.”
“എങ്കിൽ വേഗം പറ...”
“പറഞ്ഞാൽ എന്തു തരും.”
“എന്തും”
“ഉറപ്പാ?”
“അതേ, പക്ഷ ഒന്നും വേഗം പറയുന്നുണ്ടോ. വെറുതെ പറ്റിപ്പാണോ?”
“നിനക്ക് പാസ്പോർട്ട് ഇല്ലേ?”
“ഉണ്ടല്ലോ... കാര്യം പറ”
“ശരി, നീ ഒന്ന് ഗസ് ചെയ്യൂ.”
“എവിടെയെങ്കിലും കറങ്ങാൻ പോകാനാ?”
“അതേ, ഡാർലിംഗ്, കമ്പനി 6 മാസത്തേക്ക് എന്നെ ലണ്ടനിലേക്ക് അയയക്കുന്നു.
“സത്യം!”
“അതേ, സത്യം അടുത്ത മാസം 10-ാം തീയതി അവിടെ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യണം. നീ പാസ്പോർട്ട് എടുത്തു നോക്കൂ. എക്സ്പയർ ആയിട്ടില്ലല്ലോ”. മിത ഫോൺ വച്ചിട്ട് കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു. അവൾക്ക് ഫോണിൽ കേട്ട കാര്യം വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതേയില്ല.
ലണ്ടൻ! ആ മായാനഗരം സന്ദർശിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹം എത്രയോ കാലമായി മനസിലുള്ളതാണ്. വിദേശത്തു പോകുന്ന കാര്യം ആരു പറഞ്ഞാലും തന്‍റെ മനസിൽ ലണ്ടൻ നഗരമാണ് കടന്നെത്തുക. സ്ക്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ അടുത്ത കൂട്ടുകാരിയുടെ അച്ഛന് ലണ്ടനിലായിരുന്നു ജോലി. അവൾ അവധിക്കാലത്ത് ലണ്ടൻ പോകുക പതിവാണ്. അങ്ങനെ ഒരു പ്രാവശ്യം അവൾ ഒരു വർഷം ലണ്ടനിൽ താമസിച്ചു. അതിനു ശേഷം മടങ്ങി വന്നപ്പോൾ എന്തു രസത്തോടെയാണ് ആ യാത്രാവിവരണം കേട്ടിരുന്നത്. അങ്ങനെയാണ് മിതയ്ക്കും ലണ്ടൻ പ്രിയപ്പെട്ട നഗരമായത്. ജീവിതത്തിൽ എന്നെങ്കിലും ലണ്ടൻ കാണണം അതായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം. ആ സ്വപ്നമാണ് സഫലീകരിക്കാൻ പോകുന്നത്.
മിതയുടെയും രഞ്ജന്‍റെയും വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് 3 വർഷമായി. ഇപ്പോഴും കുടുംബം വിപുലമാക്കണമെന്ന ചിന്ത രണ്ടുപേർക്കുമില്ല. യഥേഷ്ടം കറങ്ങി നടക്കാം. കുഞ്ഞുണ്ടായാൽ പിന്നെ അതിനു പറ്റില്ലല്ലോ!
ലണ്ടനിൽ പോകാൻ എന്തായാലും അവസരം ഒത്തു വന്നതല്ലേ, ഓഫീസിൽ നിന്ന് ലോംഗ് ലീവെടുത്തു. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ ജോലി ഉണ്ടാകുമോ എന്നൊന്നും ഉറപ്പില്ല. എന്നാലും വേണ്ടില്ല. ഈ അവസരം പാഴാക്കുകയില്ല. വലിയ ഉത്സാഹത്തോടെ ഇരുവരും യാത്രക്കൊരുങ്ങി. അപ്പോഴാണ് അമ്മ അക്കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചത്.
“ലണ്ടനിൽ ഹോട്ടലിലോ ഫ്‌ളാറ്റിലോ താമസിക്കുക വലിയ ചെലവ് വരുന്ന കാര്യമാണ്. അവിടെ അമ്മയുടെ ഒരു സ്നേഹിത താമസിക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ കൂടെ പേയിങ് ഗസ്‌റ്റായി താമസിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്നനേഷിക്കാം.”
“റാണി ആന്‍റിയുടെ കാര്യമാണോ അമ്മ പറഞ്ഞത്.”
“അതെ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് റാണി ലണ്ടനിൽ സെറ്റിൽഡ് ആയി. അവരുടെ മകളും ഭർത്താവും ഒപ്പമുണ്ട്. നിങ്ങൾക്കും അവിടെ താമസിക്കാമല്ലോ. മരുമകൻ വിദേശിയാണ്. ഞാൻ റാണി വിളിച്ചു പറയാം. അവളുടെ നമ്പറും തരാം. ബാക്കി നിങ്ങൾ നോക്കൂ.”
“ഭാഗ്യം... അമ്മ ആ നമ്പർ തരൂ. ഞാൻ ഇന്നു തന്നെ വിളിക്കാം. മിതയ്‌ക്ക് അവിടെ ഇന്ത്യൻ കുടുംബത്തോടൊപ്പം താമസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ അതല്ലേ കംഫർട്ട്!” രഞ്ജൻ പറഞ്ഞു.
രഞ്ജന്‍റെ അമ്മ തന്‍റെ കൂട്ടുകാരിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. അവർക്ക് വലിയ സന്തോഷം. പക്ഷേ കുറച്ചു നാൾ ആന്‍റി അവിടെ ഉണ്ടാവില്ല. അവർ അമേരിക്കയിലുള്ള മകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നു. എന്നാലും പ്രശ്നമില്ല. ആന്‍റിയുടെ മകളും ഭർത്താവും വീട്ടിലുണ്ടാകും.
