വേനലിൽ പെയ്ത പെരുമഴ കൊണ്ട പോലെ ആയിരുന്നു അന്ന് ഹിമയ്ക്ക്… തീരെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് അമറിന്‍റെ കത്ത് അവളെ തേടി എത്തുന്നത്. കണ്ണിൽ പാട കെട്ടിയത് പോലെ അവൾക്ക് ഒന്നും കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല. കോളേജിന്‍റെ ക്ലാസ് മുറിയിലെ തിരക്കിൽ നിന്നും അവൾ ഓടി ഹോസ്‌റ്റൽ മുറിയിലേക്ക്…
ജനുവരിയിലെ മിഴി തുറക്കാത്ത പകലിനെ തണുപ്പ് വരിഞ്ഞു മുറുക്കുമ്പോഴും അവളുടെ നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പുമണികൾ പൊടിഞ്ഞു. കൈയിലെ ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി വച്ച കത്തിൽ എന്തായിരിക്കും അമർ എഴുതി പിടിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത്? അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരായിരം കുതിരകൾ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ പാഞ്ഞു പോയി. ഹൈടെക് യുഗത്തിന്‍റെ എല്ലാ സൗകര്യത്തിലും ആടി തിമിർത്ത അവളുടെ അമർ ഇപ്പോൾ തീഹാർ ജയിലിലെ ഒരു അന്തേവാസിയാണ്. അന്നത്തെ മീഡിയ ചാനലുകൾ പുറത്തു വിട്ട വാർത്തകൾ കണ്ടു അവൾ അന്തം വിട്ടിരുന്നു. കോളേജ് മുഴുവൻ ആ വാർത്ത സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്തു.
ഹിമയുടെ അമർ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ… ഇപ്പോഴും അത് ആലോചിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കുടിയേറുന്നു. അവൾ ആ കത്ത് നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് വച്ച് കുറേ നേരം… പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ അത് തുറന്നു… അമറിന്‍റെ ഗന്ധം ആ അക്ഷരങ്ങളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കൊഴുകി അവളെ പൊതിയാൻ തുടങ്ങി.
“ഹിമ… ആദ്യം നീ കണ്ണ് തുടയ്ക്ക്… എന്‍റെ സുന്ദരിക്കുട്ടിയുടെ പുഞ്ചിരി ഒന്ന് കാണട്ടെ… ആ… ആ… അങ്ങനെ… ദേ നിന്‍റെ മൂക്കിന് തുമ്പത്ത് നിന്ന് വെള്ളം ഇറ്റുന്നു… പെണ്ണെ അത് തുടയ്ക്ക്… ഇനി ഇങ്ങോട്ട് എന്‍റെ ഈ അക്ഷരക്കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് എന്‍റെ ഹൃദയത്തെ വായിക്കൂ.”
ഇത്രയും വായിച്ചപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുലാവർഷമായി മാറി. അവന്‍റെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്കു അവളുടെ കണ്ണുനീർ മുത്തുകൾ വീഴാതെ ശ്രദ്ധിച്ചു. പിന്നെ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ഹിമ, ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല… എന്നെ വിശ്വസിക്ക്… അവരുടെ കൂടെ ഞാനും പെട്ടുപോയി എന്ന് മാത്രമേ ഉള്ളൂ… ഞാൻ എന്നും നിന്നെയാണ് പ്രണയിച്ചത്. ഞാൻ നിന്നോട് സത്യം എല്ലാം പറയാം. അന്നൊന്നും പറയാതിരുന്നത് നീ വിഷമിക്കണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചാണ്. നിനക്കറിയാലോ എന്‍റെ കൂട്ടുകാരൻ ജെഎൻയുവിലെ പ്രണവിനെ. അവനാണ് എല്ലാം പ്ലാൻ ചെയ്‌തത്. അന്ന് ആ പെൺകുട്ടി രാത്രി പാർക്കിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നത് ഞങ്ങൾ ദൂരെ നിന്ന് കണ്ടു. പ്രണവിന് ആ കുട്ടിയെ എവിടെയോ വച്ച് നേരത്തെ കണ്ട പരിചയമുള്ളതായി തോന്നിയതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ അടുത്ത് ചെന്ന് സംസാരിച്ചത്. അപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത് അവൾ വീട്ടിൽ നിന്നും പിണങ്ങിയാണ് വന്നിരിക്കുന്നതെന്നും അവൾക്കു ഒരു രാത്രി തങ്ങാൻ ഒരു അഭയം വേണമെന്നുമൊക്കെ. അങ്ങനെയാണ് പ്രണവിന്‍റെ സൗത്ത് ഡൽഹിയിലുള്ള അവന്‍റെ റൂമിലേക്ക് ഞങ്ങൾ അവളെ കൊണ്ടു പോയത്. അന്ന് രാത്രി അവളുടെ ഉറക്കത്തിനു ഞങ്ങൾ കാവൽക്കാരായി. പുലരും വരെ പ്രണവിനെ ഞാൻ കൺട്രോൾ ചെയ് നിർത്തി. രാവിലെ ആയപ്പോൾ അവളോട് പോകാൻ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അവൾ പോകുന്നില്ലായെന്നു ശഠിച്ചു പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ആകെ വിഷമിച്ചു. അന്ന് മുറി പുറത്തു നിന്നും പൂട്ടിയാണ് ഞാൻ കോളേജിൽ പോയത്.”
“മനസ്സിൽ മുഴുവൻ നീ അറിഞ്ഞാലുണ്ടാകുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകൾ ഓർത്ത് നിന്നെ കാണാതെ തന്നെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു പോയി. ഞാൻ അവളോട് കുറെ തവണ കെഞ്ചി പറഞ്ഞു റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോകാൻ. പക്ഷേ അന്നു രാത്രിയും അവൾ പോയില്ല. പിറ്റേ ദിവസം സന്ദീപും ഇമ്രാനും ഒക്കെ വന്നു മുറിയിൽ. പിന്നത്തെ കാര്യം നിനക്കറിയാലോ. രാത്രി ഒരു മണിയായപ്പോഴേക്കും ആ മുറിയൊരു മധുശാലയായി മാറി. അതിന്‍റെ ലഹരിയിൽ എല്ലാവരും അവളെ ഭക്ഷിച്ചു. തോന്നുന്നതെല്ലാം ചെയ്തു. രാവിലെ ആയപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് പേടിയായി. അവൾ പുറത്തു പോയാൽ… എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ… അതൊക്കെ… പ്രശ്നമാകും.”
“തൽക്കാലം കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് പുറംലോകം അവളെ കാണേണ്ട എന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ ദിവസവും അവൾക്കുള്ള ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്ത് മുറി പുറത്തു നിന്ന് പൂട്ടി ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ എത്തി. നിന്‍റെ കൂടെയും ഞാൻ വളരെ കുറച്ചു സമയം മാത്രം ചെലവിട്ടു പെട്ടെന്നു മടങ്ങി പോയിരുന്നത് ഇതുകൊണ്ടായിരുന്നു. നീ പലപ്പോഴും എന്നോട് ചോദിച്ചു. എന്തേ അമർ നീ ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ എന്ന്… ഓർമ്മയില്ലേ നിനക്ക്. അങ്ങനെ ഒരു ആഴ്‌ച ഇത് തുടർന്നു. ലിംകയിൽ വോഡ്‌ക മിക്സ് ചെയ്ത് അവളെ കുടിപ്പിച്ചു. ലഹരിയുടെ കൊടുമുടിയിൽ ഓരോ രാത്രിയിലും പ്രണവും സന്ദീപും ഇമ്രാനും കൂടി അവളെ അവരുടെ ഇഷ്ട‌ങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിച്ചു. ഞാൻ പലപ്പോഴും ഈ കാഴ്‌ചകളുടെ നടുക്ക് കാവൽക്കാരനെ പോലെ നിസ്സഹായനായി നിന്നു.”
“അന്ന് രാത്രിയും എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. എല്ലാവരും തളർന്നു മയങ്ങിയ ആ വെളുപ്പാൻ കാലത്തായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു അവൾ രക്ഷപ്പെട്ട് ഓടിപ്പോയത്. അന്നു രാവിലെ ഞങ്ങൾ ഉണർന്നപ്പോൾ അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പോയി എന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായി. ഞങ്ങൾ തീരെ പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതാണ് പിന്നെ ഉണ്ടായത്. അവൾ നേരെ പോലീസ് സ്‌റ്റേഷനിൽ പോയി പരാതി കൊടുത്തു. അങ്ങനെ ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയത്. മാധ്യമങ്ങളിലെല്ലാം അവരുടെ കൂടെ എന്‍റെ പേര് കണ്ട നീ എന്തായിരിക്കും കരുതിയിരിക്കുക എന്ന് എനിക്ക് അനുമാനിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.”
“നിന്‍റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് പെയ്യുന്ന പെരുമഴ എനിക്ക് ഇപ്പോ ഇവിടെ കാണാം. നീ കരയരുത്. എനിക്ക് ഇവിടെ ഒരു വിഷമവുമില്ല. ഒരു ജഡ്‌ജിയുടെ മകന് കിട്ടാവുന്ന എല്ലാ പരിഗണനയും എനിക്ക് കിട്ടുന്നുണ്ട്. നല്ല ഭക്ഷണം കിട്ടുന്നുണ്ട്. ഒരു ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ താമസിക്കുന്ന പോലെ മാത്രമേ തോന്നുന്നുള്ളൂ. ഇനി കോടതിയിൽ ഹാജരാവേണ്ട ദിവസം അടുത്ത മാസം 20 നാണ്. ജാമ്യം കിട്ടാനുള്ള സാധ്യത ഉണ്ടെന്ന് അച്ഛൻ പറയുന്നുണ്ട്.”
“നിനക്കറിയാമോ ഞാൻ ഇവിടെ വന്നതിനുശേഷം അമ്മ എന്നെ കാണാനോ എന്നോട് സംസാരിക്കാനോ കൂട്ടാക്കിയില്ല. ഒരു പെൺകുട്ടിയെ നശിപ്പിക്കാൻ കൂട്ട് നിന്ന മകന്‍റെ അമ്മ എന്ന പേര് സൊസൈറ്റിയിൽ നിന്ന് അമ്മയ്ക്ക് സഹിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ടാകും. ഒരു നിയമ പാലകനായ ജഡ്‌ജിയുടെ ഓമനപുത്രൻ ബലാത്സംഗക്കേസിൽ അറസ്‌റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്ന വാർത്ത എങ്ങനെ എന്‍റെ അച്ഛൻ സഹിച്ചു എന്നറിയില്ല. നീതിക്കു വേണ്ടി പോരാടുന്ന ജനതയ്ക്ക് ന്യായം വാങ്ങി കൊടുക്കേണ്ടവർ അല്ലേ…”
“പരീക്ഷ അടുത്ത് വരുന്നു… നീ നന്നായി പഠിക്കണം. ഉഴപ്പരുത്. ഇത് നമ്മുടെ എട്ടാമത്തെ സെമസ്‌റ്റർ ആണ്. ഞാൻ ഇവിടെ പഠിക്കുന്നുണ്ട്. അതിനുള്ള എല്ലാ സൗകര്യവും അച്ഛൻ പറഞ്ഞ് ഇവർ ചെയ്തു തരുന്നുണ്ട്.”
“ഹിമ, ഞാൻ ഒരു തവണ പോലും പ്രലോഭനത്തിൽ വീണിട്ടില്ല. ഞാൻ ലഹരിയിൽ ആയിരുന്നു. നിനക്ക് എന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയുമോ? എന്‍റെ മനസ്സിൽ എപ്പോഴും നീ മാത്രമായിരുന്നു. നമ്മൾ ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതമാണ് ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുള്ളത്. നിന്‍റെ ഹൃദയം തകരുന്നത് എനിക്കിവിടെ അറിയാമായിരുന്നു. നിനക്കിനിയും എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുമോ? നിന്‍റെ മാത്രമായ അമറായി എനിക്ക് ഇനിയും ജീവിക്കണമെന്നുണ്ട്. ഒരു തവണത്തേക്ക് നീ എനിക്ക് മാപ്പു തരില്ലേ? നിന്‍റെ മറുപടിക്കായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. എന്നും നിന്‍റെതു മാത്രമായ അമർ.”
അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും മഷി പടർന്നു വികൃതമായ കൈയക്ഷരങ്ങൾ താഴേക്കു വീണു. ഒരു നിമിഷം അവൾ മറ്റേ പെൺകുട്ടിയെ കുറിച്ചോർത്തു. രാത്രികളിൽ ലഹരി അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട സ്ത്രീത്വം വിലപിക്കുന്നത് അവളുടെ കാതുകളെ ബധിരയാക്കി. തന്‍റെ അമർ വിചാരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ആ പെൺകുട്ടിയെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു എന്നുള്ള വിചാരം അവളുടെ വികാരത്തെ അടിച്ചമർത്തി. ആ പെൺകുട്ടിയുടെ നിസ്സഹായാവസ്ഥയെ ചൂഷണം ചെയ്തു അമറും അവന്‍റെ കൂട്ടുകാരും. എന്നാൽ എനിക്ക് അമറിനെ മറക്കാൻ കഴിയില്ല. അവൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്താലും എനിക്കവനെ സ്നേഹിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല.
ഹിമ അവളുടെ കണങ്കാലിൽ പച്ചകുത്തിയ നക്ഷത്രത്തെ തടവി കൊണ്ട് ഓർത്തു. ഞാനും അമറും കൂടി ഒരുമിച്ചു കൈലാസ് കോളനിയിലെ ആ തിരക്കുള്ള മഴ പെയ്ത ജൂലൈ മാസത്തിലെ വൈകുന്നേരം ഒരുമിച്ചു നക്ഷത്രത്തെ രണ്ടുപേരും തങ്ങളുടെ ഇടം വലം കാലുകളിൽ ഒരേ സ്ഥലത്തു പച്ച കുത്തിച്ചു. സൂചി മാംസത്തിൽ തുളച്ചു കേറി ചോര പൊടിയുമ്പോഴും അമറിന്‍റെ കൈവിരലുകളിൽ അമർത്തി പിടിച്ച് ഞാൻ ആ വേദനയെ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു. അമറുമായി കഴിഞ്ഞ ഓരോ നിമിഷവും അവൾ അയവിറക്കി. എന്നിട്ടും വേദനിപ്പി ക്കുന്ന ആ സത്യം അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു. അവൾക്ക് അമർ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ ആവില്ല എന്നുള്ള സത്യം. അവളുടെ ഹൃദയം നൊന്തു… ഒരു പാട്… എന്നിട്ടും സൂര്യന്‍റെ തലോടലിൽ ഹിമകണം അലിയുന്ന പോലെ അവന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍റെ തലോടലിൽ അവൾ മറ്റൊരു ഹിമ ബിന്ദുവായി. അവൾ രണ്ടു വാക്ക് മാത്രം അവനു വേണ്ടി എഴുതി.
“കാത്തിരിക്കും ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി.”
ആറുമാസത്തിനു ശേഷം, ഹിമ രാവിലെ തന്നെ കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഏത് ഡ്രസ്സ് ഇടണം? മൂന്ന് ടോപ് ഇട്ടതു മാറ്റി ഇട്ടു. എന്നിട്ടും സുന്ദരിയല്ലേ എന്ന സംശയത്താൽ വീണ്ടും കണ്ണാടിക്കു മുന്നിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞും നോക്കി. ഇന്ന് അവളുടെ അമർ വീണ്ടും കോളേജിൽ എത്തുന്നു…
ആ പെൺകുട്ടിക്ക് അവൾ തന്നെ പറഞ്ഞ തുക നഷ്ടപരിഹാരമായി അമറിന്‍റെ അച്‌ഛനും അമറിന്‍റെ കൂട്ടുകാരുടെ വീട്ടുകാരും ചേർന്ന് കൊടുത്തപ്പോൾ കേസ് പിൻവലിച്ചു. ആ പെൺകുട്ടിയുടെ നിസ്സഹായാവസ്‌ഥയോ അതോ അമറിന്‍റെയും കൂട്ടുകാരുടെയും മേധാവിത്വമോ? എന്തായാലും തന്നോട് കുറ്റം ഏറ്റുപറഞ്ഞ അമറിനോട് ക്ഷമിക്കാൻ ഹിമയ്ക്ക് തോന്നി. പിന്നെയും കണ്ണാടി നോക്കി സുന്ദരിയായോന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി അമറിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് അവൾ നടന്നു…
