സൂര്യരശ്മികള് പിച്ചവയ്ക്കാന് തുടങ്ങിയതേയുള്ളു. അപ്പോഴേക്കും സുമംഗല മുറ്റമടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അടിച്ചുകൂട്ടിയ ചവറവള് കുട്ടയില് നിറച്ച് തെങ്ങിന്തടത്തിലേക്ക് ചൊരിഞ്ഞിട്ടു. കുട്ടയും കുറ്റിച്ചൂലും വീടിന്റെ പിന്വശത്തുള്ള ചാര്ത്തിന്റെ ഒരുമൂലയില് ഒതുക്കിവെച്ച് വിസ്തരിച്ചൊന്ന് നടുനിവര്ത്തി.
ഇനിയും ഒരുപാട് ജോലികള് ബാക്കിയാണ്.
ചോറിപ്പോള് വെന്തുകാണും. എളുപ്പത്തില് ഒരു കറി തയാറാക്കണം. എന്നിട്ട് വേണം കുളിക്കാനും കോളേജിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങാനും. .
സ്റ്റോപ്പിലെത്താന് വൈകിയാല് പതിവായി കോളേജിലേക്ക് പോകുന്ന ബസ്സ് മിസ്സാവും. എങ്കിൽ പിന്നെ സമയത്തിന് കോളേജില് എത്തുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കുകയേ വേണ്ട.
ബിഎസ്സ് സി ഫൈനല് ഇയറിലാണ് സുമംഗല. ഫൈനല് പരീക്ഷക്ക് ഇനി രണ്ടുമാസം മാത്രം. വാവ് അടുത്തതുകൊണ്ട് അമ്മ കൗസല്യക്ക് തലേന്ന് മുതല് വലിവിന്റെ അസുഖം കൂടുതലാണ്. അതുകൊണ്ട് എല്ലാ ജോലിയും സുമംഗല തന്നെ ചെയ്യണം. കറിക്കുള്ള പച്ചക്കറി അരിഞ്ഞ് അല്പം വെള്ളവും ഉപ്പും മറ്റും ചേര്ത്ത് അത് താഴ്ന്ന ചൂടില് ഗ്യാസടുപ്പില് വെച്ചശേഷം അവള് അകത്തെ മുറികള് തൂക്കാന് തുടങ്ങി.
അപ്പോള് മുറ്റത്തുനിന്നും അനുജത്തി നിമ്മിമോളുടെ രോഷംകൊണ്ട് ഇടറുന്ന സ്വരം. “അമ്മേ, ഒന്നിങ്ങോട്ടുവന്നേ.. ഇതൊന്ന് വന്ന് കാണമ്മേ”
ആദ്യം മുറ്റത്തേക്ക് ഓടിയെത്തിയത് സുമംഗലയാണ്.
വേലിക്കിപ്പുറം മുതല് ആ കൊച്ചുമുറ്റത്തിന്റെ പാതിയോളം ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കുപ്പ! സുമംഗലയുടെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞുപോയി.
നിമ്മിമോളപ്പോള് മനപ്പൂര്വം അല്പം ഉറക്കെ പ്രതികരിച്ചു.
“ദേ,നമ്മടെ അയലത്തെ രാക്ഷസീടെ പണിയാ ചേച്ചി. അവരിതെല്ലം ഇങ്ങോട്ട് വീശിഎറിയുന്നത് ഞാനെന്റെ കണ്ണോണ്ട് കണ്ടതാ.”
കിണറിനരികെ നിന്നുകൊണ്ട് നിമ്മിമോള് പല്ലുതേക്കുന്നതിനിടയിലായിരുന്നു സംഭവം. അതിനാല് കുപ്പയുടെ പ്രഭവകേന്ദ്രത്തിന്റെ ദൃക്സാക്ഷിയാണവള്.
രണ്ടുവീടുകള്ക്കും മദ്ധ്യേ, മരക്കമ്പുകളും ഇളംനീല പ്ലാസ്റ്റിക്ക് ഷീറ്റും കൊണ്ട് കെട്ടിയ വേലിയില് പലയിടത്തും ഷീറ്റ് പഴകിക്കീറിയിരുന്നതുകൊണ്ട് ആര്ക്ക് വേണമെങ്കിലും അതിര്ത്തിലംഘനം നടത്താമെന്ന അവസ്ഥയാണ്.
നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് അയല്വീട്ടിലെ സരസമ്മ അട്ടഹസിച്ചുകൊണ്ട് വേലിക്കരികിലേക്ക് പാഞ്ഞെത്തി. അതവര് പ്രതീക്ഷിച്ചതുമായിരുന്നു. ഓരോ ഒളിപ്പോരിനുശേഷവും തുറന്നപോരിനുള്ള ആഹ്വാനവുമായി രംഗപ്രവേശം ചെയ്യുന്നത് അവരുടെ സ്ഥിരം ശൈലിയാണ്.
“ആരെയാടീ നീ രാക്ഷസീന്ന് വിളിച്ചത്? നിങ്ങക്കടെ അമ്മയാന്നും പറഞ്ഞ് ഒരുത്തിയില്ലേ? ആ വലിവുകാരി കൗസല്യാ.... മ്മ. അവളാ രാക്ഷസി.”
കൗസല്യയുടെ ശ്വസനക്രിയയെ സരസമ്മ പരിഹാസത്തോടെ അനുകരിക്കുകയുംകൂടി ചെയ്തപ്പോള് നിമ്മിമോളുടെ ക്ഷോഭം ഇരട്ടിച്ചു.
“എന്റെ അമ്മ പാവമാ. നിങ്ങളാ ദുഷ്ടത്തി.”
അപ്പോഴേക്കും കൗസല്യയും അങ്ങോട്ടെത്തി.
കൗസല്യ വലിവിന്റെ വിമ്മിഷ്ടത്തോടെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു “എന്തോന്നിനാ സരസമ്മേ ദെവസോമിങ്ങനെ ഞങ്ങളെ ശല്യം ചെയ്യുന്നേ”
“നിങ്ങക്കടെ ഇച്ചിരിക്കുംപോന്ന നെഷേധിപ്പെണ്ണ് എന്നെ രാക്ഷസീന്നും ദുഷ്ടത്തീന്നും വിളിച്ച് പോരിന് വന്നിട്ടിപ്പോ ഞാനാ നിങ്ങളെ ശല്യം ചെയ്യുന്നേന്ന്. അമ്മേടേം മക്കടേം കയ്യിലിരിപ്പ് കൊള്ളാവല്ലോ”
”വെറുതെയല്ലല്ലോ നിമ്മിമോളങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. അമ്മാതിരി കണ്ണിച്ചോരേല്ലാത്ത പണിയല്ലേ നിങ്ങള് ചെയ്തേക്കുന്നെ” കൗസല്യ വിമ്മിട്ടത്തോടെയാണെങ്കിലും ന്യായം പറഞ്ഞു.
“ഞാനെന്തോ ചെയ്തെന്നാ?”
“നിങ്ങക്കടെ വീട്ടിലെ ചപ്പും ചവറുമൊക്കെ ഇങ്ങോട്ടിടുന്നെതെന്തിനാ?.ഇതിപ്പോ ആദ്യമായിട്ടൊന്നുമല്ലല്ലോ.”
“ഇത് നല്ല പുകില്. നിങ്ങള് കണ്ടോ ഞാനതൊക്കെ ഇങ്ങോട്ടിടുന്നത്”
“ഞാന് കണ്ടില്ല. പക്ഷെ നിമ്മിമോള് കണ്ടല്ലോ.”
“നിങ്ങടെ പുന്നാരനിമ്മിമോള് പറേന്നതേ പച്ചനുണയാ. ഞാന് മനസ്സേപോലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യമാ എവള് പറയുന്നേ.”