ഉണർന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഓഫീസിലെ സോഫമേൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. ജനലഴികളിലൂടെ നേർത്ത സൂര്യപ്രകാശം അകത്തളത്തേക്ക് പ്രസരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. തലേന്ന് എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് ഞാൻ ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. മദ്യഷാപ്പിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ചാരനിറം പൂണ്ട ആകാശം നോക്കി നിന്നത് ഓർക്കുന്നു. മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന വഴിവിളക്കുകൾ.ഓഫീസിന്‍റെ ചുറ്റു ഗോവണിയിൽ കണ്ട ജോണിയുടെ നിഴലനക്കം. കടുത്ത പ്രകാശം മുഖത്തടിച്ചപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് അർദ്ധ ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ജോണിയെക്കൂട്ടി ചുറ്റു ഗോവണി ബദ്ധപ്പെട്ട് കയറി സോഫയിൽ ഇരുന്നത് ഓർമ്മയുണ്ട്.
പരിക്ഷീണനായി തോന്നിച്ച ജോണി എന്തോ പറയാനാഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വിലക്കി. ഒന്നും തന്നെ കേൾക്കാനോ ശ്രദ്ധിക്കാനോ ഉള്ള മനോനിലയിലായിരുന്നില്ല ഞാൻ. നാളെ വിശദമായി സംസാരിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞ് അവനോട് ശുഭരാത്രി പറഞ്ഞ് സോഫയിലേക്ക് ചാഞ്ഞത് ഓർക്കുന്നു. പിന്നെ സ്വപ്നമേത് യാഥാർത്ഥ്യമേത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാനാകാത്ത മനസ്സിൽ വന്നലച്ച ദൃശ്യങ്ങൾ. ഇടുങ്ങിയ ഏതോ വഴിയിലൂടെ ആഹാരം കഴിക്കണമെന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ നടക്കുന്നു. ഇരുണ്ട വഴിത്താരക്കരുകിൽ കണ്ട ടീ ഷോപ്പിൽ കയറിയിരുന്നപ്പോൾ മെല്ലിച്ച ഒരാൾ എനിക്കു മുന്നിൽ ഒരു ചെറിയ ഇല കൊണ്ടു വച്ചു. തുടർന്ന് വലിയ ഒരു പാത്രത്തിൽ നിന്നും ബിരിയാണി ഇലയിലേക്ക് വിളമ്പാൻ തുടങ്ങി. ഇലയുടെ അരികുകളെ ഭേദിച്ച് ബിരിയാണി ഇല വച്ചിരുന്ന മേശയിലേക്ക് പടരാൻ തുടങ്ങി. കോപത്തോടെ വിളമ്പുന്നത് നിറുത്താൻ ഞാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും മെല്ലിച്ച് കവിളൊട്ടിയ വിളമ്പുകാരൻ കേൾക്കുന്ന മട്ടില്ല.
ദേഷ്യവും സങ്കടവും നിയന്ത്രിക്കാനാവാതെ ഞാൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് വിളമ്പുകാരനെ തടയാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴാണ് അയാളുടെ ഇരുളിച്ച എങ്കോണിച്ച മുഖം വ്യക്തമായിക്കണ്ടത്. ക്ലാരയാന്‍റിയുടെ സ്വീകരണമുറിയിൽ തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന ചിത്രത്തിലെ ആൾ ശവക്കല്ലറയിലെ പേരുകാരൻ ആന്‍റണി പുല്ലോക്കാരൻ അയാളെ തള്ളിമാറ്റി ടീ ഷോപ്പിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയോടിയത് ഓർമ്മയുണ്ട്. പിന്നെയാ സ്വപ്നത്തിന് തുടർച്ചയില്ല. പിന്നെ നിറമടിക്കാത്ത ജീർണിച്ച വലിയൊരു കെട്ടിടത്തിനു മുകളിൽ നിന്നും താഴെക്ക് എത്തിച്ചേരാനുള്ള ഓട്ടം വലിയ ഉയരത്തിൽ നിന്നും നൂലറ്റ പട്ടം പോലെ എങ്ങോട്ടോ പതിക്കുന്ന ഞാൻ… പണിതീരാത്ത കെട്ടിടത്തിലെ നിയന്ത്രണം ഇല്ലാത്ത ലിഫ്റ്റിൽ കയറി താഴോട്ട് പതിക്കുന്ന രംഗം… ഇങ്ങനെ പല പല വഴികളിലൂടെയുള്ള ആ ഓട്ടത്തിനൊടുവിലാണ് കണ്ണു തുറന്നത്, ആന്‍റണി പുല്ലാക്കാരനും ബിരിയാണിയും ഞാനും… വല്ലാത്തൊരു ബന്ധം തന്നെ!
സ്വപ്നങ്ങളുടെ വ്യാഖ്യാനമെഴുതിയ സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയിനു പോലും എന്‍റെ സ്വപ്നദർശനത്തിന് വ്യാഖ്യാനമെഴുതാൻ ഏറെ പണിപ്പെടേണ്ടി വരും. വല്ലാത്തൊരു ഉൻമേഷക്കുറവും മൗഢ്യവും എന്നെ നീരാളിപ്പിടുത്തത്തിൽ നിന്നും ഒരു ബാധിച്ചു. സ്വപ്നത്തിന്‍റെ വിടുതൽ എനിക്കപ്പോഴും ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. ജോണിയെ അവിടെയെങ്ങും കണ്ടില്ല. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കുളിമുറിയിൽ കയറി. തലേ ദിവസത്തെ മഞ്ഞ് തണുപ്പിച്ച പൈപ്പിൻ കുഴലിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങിയ വെള്ളം ശരീരത്തെ ആറ്റിത്തണുപ്പിച്ചു. ശരീരത്തെയും മനസ്സിനും ബാധിച്ച മൗഢ്യവും ആലസ്യവും എങ്ങോ പോയൊഴിഞ്ഞതായി എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു. വസത്രം മാറി വന്നപ്പോഴേക്കും വാതിൽ തുറന്ന് വരുന്ന ജോണി. കൈയ്യിൽ ഫ്ലാസ്ക്കും വൃത്തിയായി പൊതിഞ്ഞെടുത്ത പൊതിക്കെട്ടും. കസേരയിൽ ഇരുന്ന എന്‍റെ മുന്നിലുള്ള മേശയിൽ പൊതി വച്ച് ഫ്ലാസ്കിൽ നിന്നും ചായ ഓട്ടു ഗ്ലാസിലേക്ക് പകർന്ന് ജോണി സോഫമേൽ പോയിരുന്നു.വാട്ടിയ വാഴയിലയിൽ പൊതിഞ്ഞ ഇഡലി, ചുവന്ന ചൂട്ടി തേങ്ങാ ചടണി. ആവിയപ്പോഴും ശമിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ആ മൃദുലമായ ഇഡലി ചൂട്ടി ചേർത്ത് കുഴച്ച് ഞാൻ അല്ലാൽപ്പം കഴിക്കാനാരംഭിച്ചു. ഇലയുടെ ഹരിതകത്തിന്‍റെ ജൈവരാശി പടർന്ന ആ കൂട്ട് വളരെ രുചികരമായിത്തോന്നി ഇവിടെ അടുത്ത് പോർത്തുഗീസ് കഫേയല്ലാതെ മറ്റൊരു ടീ ഷോപ്പ് ഇല്ല. ഇവിടെ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ എനിക്കറിയാത്ത ടീ ഷോപ്പുമില്ല. ഇപ്രദേശത്ത് അപരിചിതനായ ഇയാൾ എവിടെ നിന്ന് ഇത് കൊണ്ടുവന്നതെന്നോർത്ത് ഞാൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. ഏതായാലും ജോണിയുടെ ഈ നടപടി എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇഡലി കഴിച്ചു തീർന്ന് അതിനു മുകളിൽ ചായ കൂടി കുടിച്ചതോടെ നിരുന്മേഷം വിട്ടകന്നു വകതിരിവും വിവേകവുമുള്ള ജോണി തികച്ചും പോസിറ്റീവായ വിവരങ്ങൾ തന്ന് എന്നെ സഹായിക്കുമെന്ന് എനിക്കു തോന്നി.
എന്നെ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ജോണിയെ ഞാൻ അരികിൽ വിളിച്ച് ഇരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു ഒരു ഗ്ലാസ്സെടുത്ത് ഫ്ലാസ്ക്കിൽ നിന്നും ചായ പകർന്ന് ജോണിയെ ഏൽപ്പിച്ചു തോമാച്ചൻ സിനിമാഭിനയ മോഹിയായ ഇയാൾക്ക് എന്തെങ്കിലും അവസരം വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ടാകാം. ചിലപ്പോൾ ആ അവസരം എന്‍റെ ഫീഡ്‌ബാക്കിനെ ആശ്രയിക്കുന്നതാവാം. അല്ലെങ്കിൽ ഇയാൾക്ക് ഈ ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുവാൻ തക്ക കാരണമൊന്നും കാണുന്നില്ല ശരി ഇനി ഇയാൾക്ക് പറയാനുള്ളതു കേൾക്കാം ചായ കുടിച്ചു തീർത്ത് ചിറി തുടച്ച് അയാൾ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു കൈപ്പുസ്തകം എടുത്തു….
