രേണുകയുടെ ഭർത്താവിന് ഡൽഹിയിലേക്കാണ് സ്ഥലമാറ്റം കിട്ടിയത്. വൻ നഗരത്തിലേയ്ക്ക് ജീവിതം പറിച്ചു നടുന്നതിനെ പറ്റിയായിരുന്നു ആ ദിവസങ്ങളിൽ രേണുകയുടെ ചിന്ത മുഴുവനും. പുതിയ അയൽക്കാർ, പുതിയ വീട്, പുതിയ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങൾ. നല്ല സ്ഥലത്തായിരുന്നു അവർക്ക് ലഭിച്ച അപാർട്ട്മെന്റ് അതിൽ കമ്പനി നൽകിയ ഫളാറ്റിൽ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
അപാർട്ട്മെന്റിന്റെ താഴെ വിശാലമായ പാർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. വൈകുന്നേരമാകുമ്പോൾ അവിടെ ധാരാളം സ്ത്രീകൾ തങ്ങളുടെ കുട്ടികളുമായി വരുമായിരുന്നു. കുട്ടികൾ ഓടി കളിച്ചു രസിക്കും. അമ്മമാർ കാറ്റ് കൊണ്ടിരിക്കുകയോ ഉലാത്തുകയോ പരസ്പരം സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് കാണാം. പച്ചപ്പിൽ വിവിധ വർണ്ണങ്ങളിലുള്ള കുപ്പായങ്ങളണിഞ്ഞ കുട്ടികൾ ഓടി കളിക്കുന്നത് കാണാൻ എന്ത് ചന്തമാണെന്നോ. പ്രത്യേകിച്ചു ഫളാറ്റിലെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ…
രേണുകയും പുതിയ സാഹചര്യവുമായി പെട്ടെന്ന് പൊരുത്തപ്പെട്ടു. വൈകുന്നേരം സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം തന്റെ രണ്ടര വയസ്സുള്ള മകളെയും കൊണ്ട് പാർക്കിൽ പോകാൻ തുടങ്ങി. ഒരു ദിവസം രേണുക മോളെയും കൂട്ടി പാർക്കിലെത്തിയപ്പോൾ ഒരു വൃദ്ധൻ പാർക്കിലേയ്ക്ക് വരുന്നതു കണ്ടു. ഉടനെ തന്നെ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കുട്ടികൾ അയാളുടെ ചുറ്റിലും ഓടി കൂടി.
ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശാ…. ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശാ… എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ടാണ് കുട്ടികൾ അയാളെ വരവേറ്റത്. വൃദ്ധൻ എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും ചോക്ലേറ്റ് നൽകിയ ശേഷം രേണുകയുടെ അരികിലേക്കും വന്നു. എന്നിട്ട് വർത്തമാനം പറയാൻ തുടങ്ങി. അതിനിടയിൽ ഓരോ മിഠായി രേണുകയ്ക്കും മോൾക്കും നൽകാനും മറന്നില്ല.
ആദ്യം രേണുക ചോക്ലേറ്റ് വാങ്ങാൻ വിമുഖത കാട്ടിയപ്പോൾ വൃദ്ധൻ പറഞ്ഞു. “കുട്ടികളുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷം കാണുമ്പോൾ എനിക്കും വലിയ ആഹ്ലാദമാണ്.” ഇതു കേട്ടപ്പോൾ രേണുകയും മോളും ചോക്ലേറ്റ് വാങ്ങി. മുടി നന്നായി ഒതുക്കി വച്ച അയാൾ മാന്യമായി വേഷം ധരിച്ചിരുന്നു. പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പ്രസാദാത്മകമായ മുഖമായിരുന്നു ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശന്…
അപ്പാർട്ട്മെന്റിലെ ആൾക്കാർ മുഴുവനും അയാളെ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശാ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. അതിനാൽ രേണുകയുടെ മോളും അയാളെ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശൻ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. മാത്രമല്ല ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് കാണുമ്പോഴെല്ലാം ചോക്ലേറ്റ് വാങ്ങി തിന്നുകയും ചെയ്യും. മറ്റു കുട്ടികളെപ്പോലെ അവളും അദ്ദേഹത്തെ കാണുമ്പോൾ ഓടി ചെല്ലും.
ഇങ്ങനെ 6 മാസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. രേണുകയ്ക്ക് അപാർട്ട്മെന്റിൽ സൗഹൃദങ്ങളും വർദ്ധിച്ചു. ഒരു ദിവസം, 10 വയസ്സുള്ള മകളുള്ള രേണുകയുടെ ഒരു കൂട്ടുകാരി അവളോട് പറഞ്ഞു. “നീ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശനെ അറിയുമോ?”
“അറിയാം നല്ല മനുഷ്യനാണ്. കുട്ടികളെ അയാൾക്ക് വലിയ കാര്യമാണ്” രേണുക പറഞ്ഞു.
“എന്നാൽ ഞാൻ കേട്ടത് ആൾ അത്ര ശരിയല്ലെന്നാണ്. ചോക്ലേറ്റിനു പകരം കുട്ടികളോട് അയാൾ ഉമ്മ ആവശ്യപ്പെടാറുണ്ട്. അതു കെട്ടിപിടിച്ചുള്ള മുത്തം!”
“പക്ഷേ അങ്ങനെയൊന്നും എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടിട്ടില്ല” രേണുക പറഞ്ഞു.
“ഇനി പാർക്കിൽ പോകുമ്പോൾ അയാളെ നന്നായൊന്നു ശ്രദ്ധിച്ചോളൂ. സത്യം അറിയാമല്ലോ?” സ്നേഹിത പറഞ്ഞു.
രേണുകയ്ക്ക് എന്തു പറയണമെന്ന് നിശ്ചയമില്ലാത്തതിനാൽ ഒന്നു മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
അടുത്ത ദിവസം മോളെയും കൊണ്ട് പാർക്കിൽ ചെന്നപ്പോൾ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശൻ അവിടെ ഇരിക്കുന്നത് രേണുക കണ്ടു. മോൾ അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടതും ഓടി ചെന്നു കെട്ടി പിടിച്ച് കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു. ചോക്ലേറ്റ് ലഭിച്ച മറ്റ് കുട്ടികളും അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നത് രേണുക കാണാനിടയായി. അപ്പോൾ അയാൾ കുട്ടികളുടെ നെഞ്ചിലും മുതുകത്തും തലോടുന്നതും രേണുക ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇത് രേണുകയെ അലട്ടാൻ തുടങ്ങി.
വലിയ ഷോക്കായിരുന്നു ആ കാഴ്ച രേണുകയ്ക്ക് നൽകിയത്. തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ അയാൾ കുട്ടികളെ ട്രെയിനിംഗ് നൽകുന്നതായി രേണുകയ്ക്ക് മനസ്സിലായി. തന്റെ വാർദ്ധ്യക്യത്തിന്റെയും കുട്ടികളുടെ നിഷ്ക്കളങ്കതയുടെയും ആനുകൂല്യമാണയാൾ മുതലെടുക്കുന്നതെന്ന് രേണുകയ്ക്ക് പിടികിട്ടി.
ഫളാറ്റിലെത്തിയതും ഭർത്താവിനോട് രേണുക ഈ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. പിന്നീട് ഭർത്താവുമൊത്ത് രേണുകയും മകളും പാർക്കിൽ പോകുമ്പോഴെല്ലാം ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശൻ മിഠായി നൽകുമ്പോൾ രേണുകയുടെ ഭർത്താവ് വിലക്കി കൊണ്ട് പറയും.
“ഡോക്ടർ അധികം മധുരം കഴിക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചോക്ലേറ്റ് കുട്ടിയ്ക്ക് തീരെ കൊടുക്കരുതെന്നാണ് നിർദ്ദേശം. അതിനാൽ ഇനി എന്റെ മോൾക്ക് നിങ്ങൾ ചോക്ലേറ്റ് കൊടുക്കരുത്.”
എന്നിട്ടും പിന്നീട് കാണുമ്പോഴെല്ലാം അയാൾ കുട്ടിയ്ക്ക് നേരെ ചോക്ലേറ്റ് നീട്ടും. വിലക്കിയതൊന്നും അയാൾ കൂട്ടാക്കിയിരുന്നില്ല. എങ്ങനെയെങ്കിലും രേണുകയുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് അയാൾ കുട്ടിയ്ക്ക് ചോക്ലേറ്റ് കൊടുക്കും.
ഇതു തുടർന്നപ്പോൾ അയാളുടെ നിഴൽ കാണുമ്പോൾ തന്നെ രേണുക മോളെയും കൊണ്ട് കടന്നു കളയും. പാർക്കിന്റെ മറ്റെന്തെങ്കിലും കോണിൽ പോയി അയാൾ കാണാതെയിരിക്കും.
എന്നാൽ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശൻ അപാർട്ട്മെന്റ് മുഴുവനും കറങ്ങി നടക്കുന്ന സ്വഭാവക്കാരനായിരുന്നു. ഫളാറ്റിന്റെ വരാന്തയിൽ വച്ചോ, ലിഫ്റ്റിൽ വച്ചോ കോണി പടിയിൽ വച്ചോ അയാൾ കുട്ടികൾക്ക് ചോക്ലേറ്റ് നൽകും. ചോക്ലേറ്റിനു പകരം മോൾ അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. ഇതു ശീലമാക്കിയാൽ തന്റെ മോള് മിഠായിക്ക് വേണ്ടിയോ മറ്റ് ചിലതിനു വേണ്ടിയോ മറ്റുള്ളവരുടെ പിറകെ പോകുമല്ലോ എന്ന് രേണുക ഭയപ്പെട്ടു.
രേണുകയുടെ മാതൃഹൃദയം ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടാനും തുടങ്ങി. പക്ഷേ അയാളെ പേടിച്ച് കുട്ടിയെ വീട്ടിൽ അടച്ചിടാനാവില്ലല്ലോ? കുട്ടിയെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള പ്രായവും ആയിട്ടില്ലായിരുന്നു. ആർക്കും പറ്റിക്കാവുന്ന പ്രായമായിരുന്നു അവൾക്ക്. ഇനി ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശന്റെ വേഷം കെട്ട് അനുവദിച്ചു കൊടുക്കില്ലെന്ന് രേണുക മനസ്സിൽ കണക്ക് കൂട്ടി. അടുത്ത ദിവസം ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശൻ തന്റെ സുഹൃത്തക്കളുമായി പാർക്കിൽ വന്നപ്പോൾ രേണുകയുടെ മോളെ കണ്ടു ഉടനെ കീശയിൽ നിന്ന് അയാൾ ചോക്ലേറ്റ് എടുത്ത് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ രേണുക ഒച്ച വച്ചു.
“ഞാൻ നിങ്ങളോട് എത്ര പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്റെ മോൾക്ക് ചോക്ലേറ്റ് കൊടുക്കരുതെന്ന്. എന്താ നിങ്ങൾക്കത് മനസ്സിലാവില്ലെന്നുണ്ടോ?”
ഇത്തവണ രേണുകയുടെ മൂഡ് അയാൾക്ക് ശരിക്കും പിടികിട്ടി. രേണുക ദേഷ്യപ്പെട്ട് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് അയാളടെ വൃദ്ധരായ ചങ്ങാതികൾ വേഗം സ്ഥലം വിട്ടു. ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശനും ഒന്നും പറയാനാവാതെ തടിതപ്പി.
പ്രായമായ ഒരാളോട് ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കേണ്ടി വന്നതിൽ രേണുകയ്ക്ക് മനോവിഷമം ഉണ്ടായതിനാൽ അന്നവൾ പതിവിലധികം പാർക്കിൽ ആരോടും മിണ്ടാതെ ഒറ്റക്കിരുന്നു. ചുറ്റിലും ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീകൾ ഇതെല്ലാം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ പരിചയക്കാരായ ചിലർ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു.
“നീ ചെയ്തത് വളരെ നന്നായി രേണുക. ഞങ്ങളെല്ലാവരും തന്നെ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശന്റെ ഈ സ്വഭാവം കാരണം വിഷമത്തിലായിരുന്നു. ലിഫ്റ്റിൽ കയറുന്ന സ്ത്രീകളെയും ഓരോ നമ്പറുകൾ പറഞ്ഞ് അയാൾ തൊടുകയും പിടിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. എന്നാൽ അയാളുടെ പ്രായം കണക്കിലെടുത്ത് ആരും ഒന്നും പറയാറില്ലെന്ന് മാത്രം.” രേണുകയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് കൂട്ടുകാരിലൊരാൾ പറഞ്ഞു.
പിന്നെ ഓരോരുത്തരും തങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങൾ പറയാൻ തുടങ്ങി. അതോടെ ചോക്ലേറ്റ് മുത്തശ്ശന്റെ പ്രവൃത്തികൾ ആർക്കും ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് രേണുകയ്ക്ക് മനസ്സിലായി. പൂച്ചയ്ക്ക് ആര് മണികെട്ടും എന്ന ആശങ്കയിലായിരുന്നു അപാർട്ട്മെന്റിലെ സ്ത്രീകൾ. താൻ ചെയ്തത് ശരിയാണെന്ന ആശ്വാസം രേണുകയെ വീണ്ടും ഉത്സാഹഭരിതയാക്കി.
മോളുടെ കൈപിടിച്ച് ലിഫ്റ്റിൽ കയറുമ്പോഴും അവളെ ചില ചിന്തകൾ പിടികൂടി. നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ സഭ്യത ഇത്രയേയുള്ളോ? സ്വാതന്ത്യ്രം അനുവദിച്ചു കൊടുത്താൽ ചൂഷണം ചെയ്യുന്ന മനസ്സ് ആളകളിൽ രൂപപ്പെട്ട് വരുന്നത് ഭയപ്പെടുത്തുന്ന സംഗതിയാണ്.
പ്രായം കൂടുംതോറും പക്വത കാണിക്കേണ്ടവർ ഇങ്ങനെ പെരുമാറാൻ തുടങ്ങിയാൽ സമൂഹത്തിന്റെ അവസ്ഥ എന്താവും? നിഷ്ക്കളങ്കരായ കുട്ടികളെപ്പോലും ആളുകൾ വെറുതെ വിടുന്നില്ല.
താൻ ഇന്ന് ചെയ്തത് വളരെ ശരിയാണെന്ന് അവൾ കരുതി. ഇനി അയാൾ വേഷം കെട്ട് കാണിച്ചാൽ കരണക്കുറ്റിയ്ക്ക് രണ്ടെണ്ണം കൊടുക്കുമെന്നവൾ മനസ്സിൽ ഓങ്ങി വച്ചു. അന്ന് രാത്രി മകളെ കെട്ടിപിടിച്ച് അവൾ മനസ്സമധാനത്തോടെ ഉറങ്ങി.