ചിന്തകളിൽ മുഴുകി ഫ്ലാറ്റെത്തിയത് അറിഞ്ഞില്ല. തണുത്ത വെള്ളത്തിലെ കുളി കഴിഞ്ഞ് നേർത്തു മൃദുലമായ നാരുകളുള്ള നൂലപ്പത്തിൻമേൽ വെജിറ്റബിൾ കറിയൊഴിച്ച് കഴിച്ചപ്പോൾ മനസ്സും വയറും നിറഞ്ഞു. നാരങ്ങാ ചേർത്ത ഒരു കടും കാപ്പിയെടുത്ത് ബാൽക്കണിയിൽ വന്നു നിന്നു. സന്ധ്യ ഇരുണ്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന വഴിവിളക്കുകളെ നൊടിയിടയിൽ പ്രകാശാനമാക്കിക്കൊണ്ട് വഴിയിലൂടെ ഇടക്കിടക്ക് വാഹനങ്ങൾ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇടക്ക് കാൽനടയാത്രക്കാരും യാത്ര തുടരുന്നതു കണ്ടു.
ഞാൻ നിരത്തിൽ നിന്നും കണ്ണു പിൻവലിച്ച് കൈയ്യിലിരുന്ന ഡയറിയിലെ പേജുകൾ മറിച്ചു. ഏതാനും പേജുകൾ മറിച്ച ശേഷം എന്‍റെ ശ്രദ്ധ ഒരു പേജിൽ എഴുതിയിരുന്ന പേരിലേക്കും ആ പേരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിശദാംശങ്ങളിലേക്കും ഏറെ നേരം ഉടക്കി നിന്നു. വീണ്ടും യാത്ര.
ചെങ്കുത്തായ മലയടിവാരത്തിലൂടെ വഴിത്താരക്കു വലതുവശം റബർ മരങ്ങൾ നിരന്നു നിൽക്കുന്നതു കൺ പായ്ച്ചുള്ള യാത്ര. അപരിചിതമായ വഴിത്താരയും മനുഷ്യരും. സാധാരണ യാത്രക്കൊടുവിൽ അപരിചിതരായ എങ്കിലും എനിക്ക് ചില പ്രത്യേകതകൾ തോന്നുന്ന മനുഷ്യർ പരിചിതരായി എനിക്കു മുന്നിൽ വല്ലപ്പോഴും മിഴിവാർന്ന് തെളിഞ്ഞു നിൽക്കാറാണ് പതിവ്. എനിക്ക് ബാക്കി ചില്ലറ തരാനുള്ള കട്ടി ക്കണ്ണടക്കാരൻ അത്തരത്തിലുള്ള ഒരാളാണ്.
മൂക്കിലേക്കിറങ്ങിയ കട്ടി ഗ്ലാസ്സിനു മുകളിലൂടെയുള്ള അയാളുടെ നോട്ടം ഓർമ്മ വരുന്നു. അയാളുടെ പേരു പോലും ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കിയില്ലെന്ന ഖേദമുണ്ട്. ജീവിതയാത്രയിൽ ഏതെങ്കിലും വഴിത്താരയിൽ വച്ച് ചിലപ്പോൾ അയാളെ കണ്ടുമുട്ടാം അല്ലെങ്കിൽ ജീവിതാന്ത്യം വരെ കണ്ടുമുട്ടാത്തെയുമിരിക്കാം.
തുടർച്ചയായ യാത്രകൾക്കു ശേഷം ഞാൻ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി. എന്നിരുന്നാലും ഒന്നു രണ്ടു ദിവസത്തിനു ശേഷമേ ഓഫീസിൽ പോകു എന്നു തീരുമാനിച്ചു. രണ്ടു ദിവസത്തെ യാത്രയുടെ ക്ഷീണം മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും ബാധിച്ചു. റബർ മരങ്ങൾക്കിടയിൽ വട്ടം ചുറ്റുന്ന കാറ്റ് ഇപ്പോഴും ചെവിക്കുള്ളിൽ ചൂളമടിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ആ മരങ്ങൾക്കിടയിലെ തണുത്ത വിജനത നേരിയ ഭയപ്പാടായി ഭ്രൂണത്തെ പോലെ മനസ്സിൽ പറ്റി നിന്നു. ഇനി ഇതു വച്ചു താമസിപ്പിക്കരുത് തോമാച്ചനെ വിളിച്ച് ഈ അദ്ധ്യായം അവസാനിപ്പിക്കണം!
സംശയത്തിന്‍റെ നിഴലുകൾ സംഗമിക്കുന്നത് ഒരാളിലേക്കാണ്. മറ്റാരിലേക്കും ആ ഇരുണ്ട നിഴലുകൾ വന്നു പതിക്കുന്നില്ല. എന്‍റെ നിഗമനങ്ങൾ തോമാച്ചനെ അറിയിക്കണം. ഈ കദന കഥയിൽ നിന്നും എനിക്ക് ഉടനെ വിടുതൽ വേണം.
തോമാച്ചൻ പതിവുപോലെ തിരക്കിലാണ് ഇക്കൂറി കാട്ടിൽ നിന്നും സിനിമാ ലൊക്കേഷൻ മാറിയിരിക്കുന്നു. അല്പം അകലെയുള്ള ഒരു ഗ്രാമപ്രദേശത്താണ്! സിനിമാ ഷൂട്ടിംഗ്, അവിടെ ഏകദേശം പത്തിരുപതു ദിവസത്തോളം ഷൂട്ടിംഗ് കാണുമെന്ന് പറഞ്ഞ് തോമാച്ചൻ എന്നെ അവിടേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ഷൂട്ടിംഗ് തീരും വരെ കൂടെ നിൽക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടു.
ഏൽപ്പിച്ച ജോലി കൃതാർത്ഥതയോടെ നിർവഹിച്ച് എന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയ ജോണി അവിടെ ഷൂട്ടിംഗുമായി സഹകരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്ന കാര്യവും തോമാച്ചൻ പറഞ്ഞു. വാഹനം ഏർപ്പാടാക്കി തരാമെന്നു പറഞ്ഞതോടെ ഞാൻ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.
