പിറ്റേന്ന് പുലർകാലേ ഷൂട്ടിംഗ് ലൊക്കേഷനിൽ നിന്നും യാത്ര പുറപ്പെട്ട് വീടെത്തുമ്പോഴേക്കും സന്ധ്യ നിറം പോയി ചാഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു. വീടെത്തിയതും കടുത്ത ക്ഷീണം എന്നെ കെട്ടി വരിഞ്ഞു. ഒപ്പം തീർത്തും അസുഖകരമായ തലപ്പെരുക്കവും എന്നെ വന്നു പുണർന്നു. ഇഞ്ചി ചതച്ചിട്ട ചായ കുടിച്ച് കിടന്നെങ്കിലും കാടിന്‍റെയും പച്ച തഴച്ച വലിയ മരങ്ങളുടേയും ചളി കട്ടപിടിച്ച ചതുപ്പുനിലത്തിന്‍റെയും ചാരനിറം പൂണ്ട ആകാശത്തിന്‍റെയും ശ്ലഥചിത്രങ്ങൾ മനസ്സിൽ നിറംകെട്ട രൂപത്തിൽ നിരന്തരം അലോസരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ചിലയവസരങ്ങളിൽ അങ്ങനെയാണ് ക്ഷീണം ഒരുപാടു തോന്നിയാലും ഉറക്കം അനുഗ്രഹിക്കാറില്ല. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന ശേഷം പുലരാറായപ്പോൾ കണ്ണടഞ്ഞു.
ഇരുണ്ടു കറുത്തു കുഴഞ്ഞ ചളി നിറഞ്ഞ നടപ്പാതയിലൂടെ നടക്കുകയാണ് ഞാൻ. ആ അറ്റമില്ലാത്ത യാത്ര ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്തതാണെന്ന് എനിക്കു തോന്നി. നടപ്പാതക്കിരുവശവും കൂർത്ത അഗ്രങ്ങളുള്ള നരച്ച ചെടിപ്പടർപ്പുകളാണ്. അവയുടെ നേർത്തു കൂർത്ത അഗ്രങ്ങൾ ചാന്ദ്രശകലങ്ങളാൽ തിളങ്ങി നിന്നു. തീർത്തും അപരിചിതമായ ഒരിടത്താണ് ചെന്നുപെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ വേപഥുവോടെ മനസ്സിലാക്കി. തീർത്തും അസ്വസ്ഥാജനകമായ ആ പരിസരത്തു നിന്നും മാറിപ്പോകാൻ ഞാൻ അദമ്യമായി ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും ഒരു മാർഗ്ഗം കാണാതെ ഞാൻ ഉഴറി.
വല്ലവിധവും വീടു പറ്റണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ച് കുഴഞ്ഞുമറിഞ്ഞ ചളിയിൽ ആണ്ടു പോയ കാലുകൾ വലിച്ചെടുത്ത് ഞാൻ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു നടന്നു. പൊടുന്നനെയാണ് എന്തിലോ എരടി ഞാൻ വീഴാനാഞ്ഞത്. ഏറെ പണിപ്പെട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അതെന്താണെന്ന് നേരിയ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു. അർദ്ധനഗ്നനായി ചതുപ്പിൽ പാതി ആഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന ശരീരം. ആ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ഒഴുകി പടർന്ന കറുത്ത ചോര ചെളിയിൽ കളങ്ങൾ തീർക്കുന്നു. അതിൽ വട്ടം ചുറ്റുന്ന വലിയ ഈച്ചകൾ അത്ര വലിപ്പമുള്ള ഈച്ചകളെ ഞാൻ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ ഈച്ചകളുടെ ഇരമ്പം കാതുകളിലേക്കിറങ്ങി കർണ്ണപുടങ്ങളിൽ പ്രകമ്പനം തീർക്കുന്നു. ശരീരമാസകലം ഉറഞ്ഞു പോയ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.
ഞാൻ അമലിനെ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. പുറം കമിഴ്ന്നാണ് ശരീരത്തിന്‍റെ കിടപ്പ്. എന്നിട്ടും എന്‍റെ ഉൾബോധം എന്നോടു മന്ത്രിച്ചു അമലാണത്... ആ കിടക്കുന്നത് അമലാണ്... അനാഥാലയത്തിലെ ഭാഗ്യഹീനനായ അമൽ... പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഭയാശങ്കകൾ എന്നെ കെട്ടി വരിഞ്ഞു. കുഴഞ്ഞ മണ്ണിൽ ആണ്ടു പോയ കാലുകൾ പുറത്തെടുക്കാൻ ഞാൻ ആവതു ശ്രമിച്ചു. എന്നാൽ എന്‍റെ ശ്രമം ഫലവത്തായില്ല. ശ്രമിക്കുന്തോറും ചതുപ്പിന്‍റെ കുഴഞ്ഞ ആഴങ്ങളിലേക്ക് കാലുകൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങുകയാണ്. സഹായമഭ്യർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടുള്ള നിലവിളി തൊണ്ടയിൽ ഇടർച്ചയോടെ കുടുങ്ങികിടന്നു. ഇമ തല്ലി മിഴിച്ചപ്പോൾ നേരിയ ശബ്ദത്തിൽ കറങ്ങുന്ന ഫാൻ മാത്രമുണ്ട് മൂന്നിൽ. നേരിയ കാറ്റിലും ശരീരത്തിൽ നിന്നും വിയർപ്പു കണികകൾ ചാലുകൾ ആയി രൂപാന്തരപ്പെട്ട് കിടക്കപ്പായയിലേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു.
നീലഛവി പടർന്ന ആകാശം പഞ്ചസാര മണലിൽ കിടന്ന് അലക്ഷ്യമായി നീലാകാശത്തേക്ക് മിഴി പായ്ച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ എന്നെ അലട്ടുന്ന പ്രശ്നത്തിന് ഒരു സമീകരണം തേടാനുള്ള തുടക്കം കണ്ടെത്താൻ എന്‍റെ മനസ്സ് അനവരതം ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. സംഭവ പരമ്പരയെക്കുറിച്ചുള്ള തോമാച്ചന്‍റെ വിവരണങ്ങൾ ഞാൻ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. തോമാച്ചൻ തന്ന വിവരങ്ങളിൽ ഒട്ടും തന്നെ തൃപ്തി എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ താത്പര്യക്കുറവ് പറഞ്ഞ് അന്വോഷണം ഒഴിവാക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.
